κατατετμημένως

κατατετμημένως (Μ)

επίρρ. σε τμήματα, σε μέρη, σε κομμάτια, κομματιαστά.

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατατετμημένος, μτχ. παθ. παρακμ. τού κατατέμνω].